Categorie archieven: Blog activiteiten 2020

22 – Met verf experimenteren

De mogelijkheden met verf zijn eindeloos.
In het vorige blog schreef ik over het eerste schilderij. Vaak maken kinderen bij Omilia zo rond hun eerste verjaardag kennis met activiteiten aan tafel. In de keren daarna, de jaren die volgen blijven de kinderen verder ontdekken met verf en andere materialen. Verf heeft een grote aantrekkingskracht op de kinderen, het zet hen aan tot uitproberen en experimenteren.

Soms geef ik de kinderen ideeรซn om te proberen, zo ook dit keer. Ze waren aan het stempelen met de vingertoppen, elke kleur werd bewust neergezet op het papier.
Het idee dat ze hun eigen hand afdruk op het papier kunnen maken sprak ze wel aan. Vol concentratie smeerden ze verf op hun handje om hem daarna op het papier te drukken.
Hierbij was het voor mij weer heel mooi om te zien hoe verschillend de kinderen te werk gaan: het ene kind kiest bewust welk kleurtje op welke vinger moet, terwijl het andere kind dit willekeurig lijkt te doen. Stempelen op zich is best een goede oefening voor de peuterhandjes. Goed duwen, even vasthouden en dan in een keer optillen.
Maar wat zijn ze blij! Talloze stempels maken ze, steeds opnieuw de handjes insmeren en weer een afdruk maken. Door het eindeloos herhalen maken ze zich deze handeling helemaal eigen.
En wees niet verbaasd als je dit later op een of andere manier, in een spel of activiteit weer ziet terugkomen ๐Ÿ™‚

21 – Het eerste schilderij

Verven en kinderen.
De allereerste keer dat ze kennis met elkaar maken is altijd een bijzonder moment.
Eerst wordt er verwonderd gekeken naar de hoopjes verschillende kleuren op het papier.
Voorzichtig voelt het kind met 1 vinger aan de verf. Vaak zitten per ongeluk dan ook andere vingers onder de verf.
Verwonderd kijkt het kindje naar zijn/haar hand. “Huh? Wat zit er nou aan mijn hand?”
En heel langzaam ontdekken ze dat ze de verf kunnen stempelen met hun vingers, als ze hun hand op het papier duwen. Ook ontdekken ze de veegtechniek. Zo ontstaat er ineens een soort regenboog, waarbij alle kleuren door elkaar heen mengen.
Het ene kindje heeft een langere concentratieboog dan een ander kindje, hoe jong ze ook zijn, ze kunnen er lang gefascineerd van zijn!
En het is ook mooi om te zien hoe het kind opgaat in wat er gebeurd met de verf en zijn/haar handen.
Bij zo’n eerste kennismaking houd ik mij zoveel mogelijk op de achtergrond; zoveel als mogelijk laat ik het kindje opgaan in het activiteit, behalve als het ineens bedenkt de verf aan zichzelf te smeren ๐Ÿ˜‰

 

20 – Handjes vol aarde

Het is prachtig weer, we zijn dan ook veel buiten te vinden!
Deze week waren we veel met plantjes in de weer. Zo hebben we een paar planten in een pot gezet.
De kinderen voelden de aarde aan hun handen: dat voelde koel, en vochtig, en het bleef plakken! Een heerlijk activiteit voor de zintuigen ๐Ÿ™‚
We bekeken de wortels van de plantjes aandachtig en zagen dat het ene plantje witte wortels had, en de ander bruin. Dat is bijzonder!
De kinderen wilden ook graag de verschillen voelen tussen de bladeren. Het viel ze op dat het ene plantje “lekker zacht” voelt en de ander een beetje prikkelig.

We hebben ook verschillende bloembollen geplant. Eerst groeven de kinderen een groot gat. Daarbij ontdekten we ook een paddenstoel!
Vol passie legden de kinderen de bolletjes op de aarde. Voor elk bolletje werd een speciaal plekje uitgezocht. Prachtig om te zien!
We vergeleken de bollen ook met elkaar, de ene was heel groot en de ander juist heel klein! Op het plaatje kunnen we zien wat er voor mooie bloemen uit gaan groeien.
Toen alle bollen een plekje hadden gekregen werden ze met veel plezier weer verstopt onder de aarde.
En nu maar wachten…

19 – Op muzikale ontdekkingstocht

Wat een fijn weerzien met de kinderen, na onze vakantie! Het valt dan altijd extra op hoe ze alweer gegroeid zijn. De ontwikkeling van jonge kinderen gaat vaak met sprongen, en zo komt het dan bijvoorbeeld dat een kind ineens op zijn knieรซn kan kruipen, en snel! Of dat een kindje een grotere woordenschat heeft gekregen, of flink gegroeid is. Het is echt prachtig om te zien, en daarbij heel fijn om ze weer te mogen verzorgen <3

Vandaag hadden de kinderen de xylofoon gepakt om op te spelen. Ze hoorden dat er hoge en lage klanken zijn. We haalden de andere instrumenten erbij zoals de kikker guiro: een kikker van hout die een echt kwakend geluid maakt als je met het stokje over zijn rug aait. We hebben grote en kleine kikkers, en hierdoor maken ze ook een ander geluid. Een kindje aaide een kikker eerst over zijn rug en vervolgens mocht het mee in de vrachtwagen: “hij is moe”
Mooi hรฉ, hoe kinderen overal een spel inzien.

Ook de belletjes in de mand worden ontdekt. Er zitten ook belletjes armbanden en kettingen bij, en die zijn leuk om om te doen bij de liedjesspelletjes die we deden. Jan Huigen in de ton klonk zo extra gezellig ๐Ÿ™‚ Vanwege het natte winderige weer zongen we ook een bijpassend liedje over waaibomen, met de belletjes in de handen zijn de bewegingen ook erg leuk om te doen. Bij beide liedjes laten we ons vallen aan het eind, dat is grote pret!
We deden nog meer spelletjes, zoals knuffel konijn Rikki verstoppen, en “hoofd, schouders, knie en teen” en daarna waren de kinderen wel toe aan heerlijk zelfgebakken brood met handgemaakte bramenjam, hhhmmm!

18 – Vlinders stempelen

Sponsjes…

Dat zijn hele grappig blokken waarmee de kinderen wel raad weten! Al snel gaan ze aan het bouwen met die wiebelige blokken. En wat een lol hebben ze als ze omvallen: “Plons! Oeps ze zijn in het water gevallen” roepen we dan. We kunnen er ook een zo lang mogelijk weggetje van maken, met of zonder bochten erin. Een ander moment wordt een sponsje een heftig gereedschap, waarbij flinke geluiden worden gemaakt. BBBBBBBBBrrrrrrrrrrrrr klinkt het hard. “We zijn aan het werk” is de ondertiteling, haha.
En weer een ander moment is het sponsje, een sponsje waar mee wordt schoongemaakt.

Heerlijk dit open speelgoed!

Op een dag mochten de kinderen er mee verven! Door in het midden van het sponsje een touwtje te knopen ontstond er een vlinder. Op een bordje deed ik een paar kleuren verf, en toen konden ze aan de gang. Stempelen met verf is weer een heel andere techniek dat verven met een kwast. De kinderen ontdekken dat ze met het sponsje ook kunnen kwasten, maar dat als ze het stevig op het papier duwen en echt een vlinder ontstaat! Een wonderlijke ontdekking, en na een tijdje hadden de kinderen de slag helemaal te pakken.
Kinderen zijn net sponzen ๐Ÿ˜‰ Ze nemen zo snel nieuwe dingen op <3

Nodig:

Sponsjes
Touw
Papier
Verf

17 – Zintuigentafel “bloemen en vlinders”

Als er een bepaald onderwerp centraal staat vind ik het heel leuk om ook de zintuigentafel te vullen met iets wat er bij past.
Zo kwam ik op het idee om de bak te vullen met vlinders en bloemen. Ken je zo’n Hawaii ketting, met fleurige bloemen? Als je die stuk knipt krijg je vele losse zachte bloemen ๐Ÿ™‚
Voor de vlinders koos ik een zakje farfalle.

De kinderen spelen er om de beurt mee, en wat hebben ze er veel plezier mee! Het ene kind had verschillende bloemen netjes uitgespreid en op elk bloemetje een vlinder gelegd.
Een ander kindje riep: ‘het is geen dierentuin maar een bloementuin!!’ Wat een mooie woord-ontdekking.
Andere kinderen vullen de potjes graag met vlinders en bloemen en maken er zo een soort schudflesje van. Dit is heel stimulerend voor de spiertjes in de vingers; ze oefenen zo de ‘pincetgreep’ die ze later nodig hebben om te leren schrijven. Andere kinderen aaien graag de bloemen en blijven zich verbazen dat ze zรณ zacht zijn. Heerlijk ontspannend deze zintuigentafel.
Ook al zijn alle echte vlinders inmiddels uitgevlogen, hiervan krijgen de kinderen geen genoeg. Ze blijven het elke keer opnieuw prachtig vinden.

 

16 – Grote regendruppels… en Guus gaat logeren!

Afgelopen week hebben we aantal keer gewandeld terwijl het zachtjes regende. Soms, als we dan onder een boom liepen, vielen er ineens dikke druppels op ons..
In de tuin zochten we uit hoe dat nou komt. We ontdekten dat er op de bladeren hele grote druppels liggen, en als de tak beweegt vallen ze eraf! De kinderen vonden dat ook een heel leuk spelletje om zelf te proberen. Zo ontdekken we elke keer weer wat nieuws buiten <3

Guus is uit logeren gegaan bij een van de gastkindjes. Hij is dol op logeren, hij heeft dan ook een grote tas met logeerspullen.
We zijn benieuwd welke avonturen hij allemaal beleefd, maar dat horen we pas als hij weer terug is.. Hij heeft ook een logeerboek waarin de gastkindjes foto’s mogen plakken, en een verhaaltje mogen schrijven met papa of mama samen.

15 – Kleurige vlinders

De dagen vliegen voorbij en wat groeien de rupsen hard!
We zien dat een rups een cocon om zich heen maakt, dat ziet er best apart uit! Hij ziet er zo heel groen uit, het is net een slijm laagje wat de rups om zich heen krijgt. Voordat hij dat doed kleeft hij zich vast met spinsel, dat is goed te zien als de plek waar hij zich vastkleeft de wand van het verblijf is.
In de loop van de tijd wordt de cocon steeds dunner en kun je er doorheen kijken. Dat is goed te zien op de foto!

De kinderen hebben een vlinder geverfd doormiddel van wrijven. Ze kozen een kleur papier, die vouwen we doormidden.
In het midden een paar klodders verf, papier dicht vouwen en wrijven maar!
Elke keer weer blijft het een verrassing wat er in het papier gebeurd. de kinderen kiezen zelf waar welke kleur mag ๐Ÿ™‚ Zo komen de kinderen tegelijkertijd ook even op een speelse manier in aanraking met kleuren.

De rupsen doen grappige kunstjes als ze de takjes op en af kruipen. Het lijkt Rupsje Langnek wel! (zie foto ๐Ÿ™‚

14 – Welkom lief zonnekind

We mogen een nieuw speelmaatje welkom heten. Namelijk een hele lieve zonnekindpop.
Ze is met de hand gemaakt met natuurlijke en zachte materialen zoals katoen en wol. Hierdoor krijgt ze een zacht en warme uitstraling en is het spelen en verzorgen van haar zo fijn.

Een zonnekindpop is ook bijzonder omdat ze in dezelfde verhoudingen als mensen gemaakt worden. Hierdoor zien ze er echt uit.
Het gezicht heeft een neutrale uitstraling, dit is zo bedoeld zodat de kinderen de pop alle emoties kunnen geven in het spel.
Doordat de kinderen in het spel zelf kunnen bedenken welk gevoel de pop heeft, zijn ze daar in hun hoofd een voorstelling van aan het maken waardoor de hersenen geprikkeld en gestimuleerd worden.

De kinderen zijn heel blij met pop, heerlijk samen spelen! <3

IMG_20200613_131555749

13 – Rupsje Nooitgenoeg

Wat waren we blij het tijd is voor het thema rupsen en vlinders!
Via de Vlinderstichting kwam er een groepje rupsen, poppen en eitjes bij ons.
Dit hebben we in voorgaande jaren ook al wel eens gehad, maar dit thema kunnen we jaarlijks herhalen omdat de kinderen dan ook weer een jaartje ouder zijn en de bezetting van kinderen ook wel eens wisselt ๐Ÿ™‚
We hebben samen de eitjes, rupsen en poppen in hun mooie verblijf gezet. Vol energie gingen de rupsen opzoek naar verse stukjes blad.
We houden ze goed in de gaten en kunnen ze goed bekijken zo door het glas.

‘Kijk!!!’ is denk ik het meest gezegd afgelopen week <3
We tellen de poppen, zien de rupsen groter groeien, we zien de lijfjes van de rupsen als ze zich vervelt hebben. We zien ook dat ze veel poepjes doen haha.
En gister was het zover! De eerste vlinder kroop uit haar cocon.. Zo’n geboorte zien blijft erg bijzonder. We waren net fruit aan het eten toen we het zagen gebeuren. De vlinder kroop er uit met verfrommelde vleugels. Ze liep een tijdje rond en haar vleugels werden steeds sterker. Dit viel de kinderen ook allemaal op.
’s Middags toen ze mooi was opgedroogd en de zon scheen hebben we haar vrijgelaten. Ze vloog zo pardoes bijna tegen ons aan zo blij was ze dat ze mocht gaan.

We hebben een grote rups gemaakt met ons allen! Iedereen heeft een stukje van de rups gemaakt met krijt. De grote rups hangt gezellig bij ons toe te kijken naar de echte rupsen en vlinders ๐Ÿ™‚
De kinderen zijn ook druk met de vlinder puzzel: van klein naar groot. Ze viel het ook op dat er in รฉรฉn vlinderpuzzelstuk gรฉรฉn gaten zitten, en dat ze allemaal verschillende kleuren hebben. Mooi om te zien dat kinderen, hoe jong ze ook zijn, oog hebben voor detail!

Van de week regende het zo hard, dat een kindje dit ging verwerken en imiteren. De stapsteen was een paraplu geworden! Heerlijk die fantasie ๐Ÿ˜€