knikker | Naar het licht

Spelletje met klei, een rietje en een balletje

Vandaag deden we een heel leuk activiteit 🙂
Eerst hebben we van alle klei die we hebben allemaal lange slangen gemaakt. Dat is nog best hard werken! Het ene kindje verliest zich in het spelen met klei en kijkt erg dromerig. Hij rolt af en toe wat met zijn handen en geniet verder van het spelen met de klei. Het andere kindje doet haar uiterste best om zo mooi mogelijke slangen te maken… Wel frustrerend dat het midden van de slang dan heel dun wordt en de uiteinden heel dik blijven. Door haar vragen te stellen ontdekt ze dat ze haar handen moeten verplaatsen om een egale slang te maken. Dan besluit ze om zo’n lange slang te maken tot het kistje aan de andere kant van de kamer. Het is aardig gelukt, zie foto 😉

We zien dat de slangen allemaal anders zijn. De kinderen kunnen zo aanwijzen welke het kleinst, grootst, dikst en dunst, kortst en langst is. Ze houden wel van tegenstellingen.

Dan is het tijd om de weg te maken. Ook hier worden de slangen neergeled, en weer verplaatst. Het weggetje moet natuurlijk wel goed zijn. Ik instrueer alleen maar dat er aan beide zijden van de weg de slangen moeten liggen en dat ze aan moeten sluiten. De uitdaging is de bocht. Na wat passen en meten lukt het de kinderen om een goede weg te maken.

Nu kunnen ze om de beurt het spel spelen: met een rietje blazen ze de knikker vooruit van de ene kant van de weg naar de andere. Dit is nog best een uitdaging en je ziet gelijk de verschillen in mondmotoriek. Nu is dat ook geheel logisch want ze verschillen in leeftijd. Er wordt genoten en ze leren gretig hoe ze de knikker vooruit krijgen. Ze ontdekken dat er boven op blazen geen zin heeft maar dat je het rietje aan de zijkant moet houden.

Als de kinderen een paar keer zijn geweest wordt er voorgesteld om de weg te versieren met de pailletten uit de klei-bak. Wat een goed idee! Het spelletje wordt zo nog gezelliger!

De kinderen hebben zo genoten dat ze het morgen weer willen doen 🙂