Tag archieven: water

07 – Buiten avonturen

Met zulk heerlijk weer zijn we veel buiten te vinden!
We gaan, als er geen slapertjes zijn in de morgen, ook graag op pad. Heerlijk wandelen, of naar een speeltuin, naar bos of hei of naar de grote speelweide.

Speeltuin

Buiten ontdekken de kinderen veel! Ze bakten heerlijke taart, mét kaarsjes. De kinderen dachten na hoeveel jaar ze zouden worden en telden het aantal kaarsjes.
Natuurlijk bliezen ze de kaarsjes daarna uit en werd de taart opgediend. Jammie!

Met natuurschatten werd een mooi kunstwerk gemaakt. Het kindje legde haar eigen letter met takjes <3

Als we aan het wandelen zijn worden de tuinen goed geinspecteerd. Elke keer zien we weer andere bloemen en planten.
De kinderen zijn dan erg nieuwsgierig hoe ze heten en moeten soms ook wel om de namen lachen.
We sluiten de wandeling af met een variant op ‘grote klokken zeggen bim bam bim bam’. Terwijl we zingen maken we bijpassende stappen:

“Grote stappen zeggen bim bam bim bam
Kleine stappen zeggen tikke takke tikke takke
Muizenstapjes zeggen rikketikke tikke tikke tikke”

Het mooie is dat zodra ik zeg dat we gaan wandelen, ze al beginnen het liedje te zingen!

Wandelen en klimmen

In de tuin vermaken we ons ook graag! De frambozen hangen aanlokkelijk mooi te zijn en de kinderen hebben een oog voor deze heerlijkheid!
Op warme momenten spelen we graag met water en wordt er ontdekt hoe de waterbaan werkt, of wordt er bijvoorbeeld heerlijke soep gekookt.
Zo vliegen de dagen voorbij!

Wij zijn nog opzoek naar avontuurlijke ontdekkers in de leeftijd van 0-4 jaar! Heb je opvang voor je kindje nodig? Neem gerust contact op!

 

07 – Het eerste ijs!

Het eerste ijs!

Het is zover! ’s Morgens heb je de kans dat je een dun laagje ijs ziet in bakjes water. En dat het lijkt alsof de afgevallen blaadjes een wit jasje aanhebben, ze knisperen als je erover heen loopt.
Het dak is wit van de rijp en bij alle huizen komen er rookpluimen uit de schoorstenen.
Dat zijn mooie momenten als de kinderen zulke dingen ontdekken.  Met hun zintuigen ervaren ze van alles. Hard, zacht, ijs, water, een bloem die vast zit in het ijs, en het het water dat onder het ijs is. Vol overgave gaan ze op in de koude bevroren winterwereld waardoor hun ogen gaan twinkelen als sterretjes. Terwijl ze ontdekken dat zelf ook rookpluimen kunnen blazen, gaan ze zo op in het avontuur dat ze daardoor voor een tijdje helemaal een zijn met de wonderlijke natuurlijke wereld.

Heerlijk!

15 – Voeibaar

“Voeibaar”

Ik geef je vandaag een kijkje in het spel van de kinderen.
We zijn buiten in de tuin, en twee kinderen zitten nu op de bank met een emmer, in de emmer maken ze “voeibaar”.
De ingrediënten? Zand en water. Het wordt bereid als een delicatesse. De kinderen halen afwisselend zand en water. Flink veel water doen ze erbij. En dan kneden met de handen. Een van de kinderen vertelt mij later dat ze dan eerst ‘drolletjes’ maakt.
De kinderen spelen zowel samen als individueel. Als ze het mengsel aan het kneden zijn zie ik dat ze helemaal ontspannen, dromerige blikken, en geen aandacht meer voor hun omgeving. Dat is wat ‘sensoryplay’ doet. Zo mooi om te zien!
Als ze weer ‘geland’ zijn begint het proces van dat en zand toevoegen weer opnieuw. Inmiddels zijn ook de andere kinderen geïnspireerd om mee te doen. Allemaal gebruiken ze een eigen emmer. Als ik weer water in de waterbaan doe, wat in de waterbak terecht komt lacht een van de kinderen: het lijkt wel een waterpistool!
Het voeibaar mag ook in de bak van de truck, en de emmer kan je ook als gieter gebruiken ontdekt een van de kinderen! De plas die daaruit ontstaat wordt graag gebruikt om flink in te springen.
Mooi hè, spelende kinderen <3

 

Blog 25 – Stenen wassen en de slak

Stenen wassen en de slak

Regelmatig komen de gastkindjes binnen met stenen die ze hebben gevonden en waar ze blij mee zijn. Ook tijdens wandelingen en in de tuin wordt er van alles gezocht. Zo ook stenen.

Nu hebben we een zandbak vol zand en een tipitent vol houtsnippers in de tuin. Maar stenen nog niet. Gisteren hebben we een zak met allerlei verschillende stenen gehaald bij het tuincentrum. Deze zijn alleen nog wel erg bedekt met zand of iets dergelijks.

De kinderen hebben de stenen schoongewassen en ontdekten zo dat ze allemaal verschillende kleuren hebben. Het was heel mooi om te zien dat er gelijk van alles in de kinderhoofden bedacht werd. Zo waren het ineens geen stenen meer, maar oliebollen!
Een ander kindje verzamelde alle grote stenen in een loopkar. Wat hij er precies mee van plan was? Zijn geheim 😉

Het spel werd enorm! Zand, emmers, bakje en gieters werden erbij gehaald. Het zanderige water werd drinken (nep natuurlijk), en de stenen kon je eten (ook nep 😉 Plantjes en houtsnippers kregen water, en ook de zandbak werd ermee verwend. De kinderen stampen in het blubberige zand.

Ze vonden een slak!
We legde hem op de tafel en wachtten tot hij tevoorschijn kwam. Het was een zielige slak… toen hij zich uiteindelijk zeker genoeg voelde om te kruipen, viel hij van de tafel af. De kinderen schrokken zich een hoedje en vonden dat ik hem beter moest maken. Maar ja, ik ben geen slakkendokter. Ze legde hem op een stenen muurtje. Een van de kinderen voelde zich bijzonder aangetrokken tot de slak en ging een doekje halen voor hem. Wie weet had hij wel een paar traantjes die gedroogd moesten worden, zij ze. Ze droogde hem flink af.
Daarna wilde ze hem graag binnen verzorgen. Maar slakken leven buiten. Hij mocht weer op het randje zitten van haar. Ze liep wat heen en weer, en bedacht dat hij misschien wel gewassen moest worden. Ik vroeg aan haar of ze wel wist of de slak kon zwemmen. En ja, dat kon hij wel. Zijn zwemdiploma zat in het huisje wist ze.
Na het bad mocht hij uitrusten op het muurtje. We bekeken hem eens goed en zagen beweging in zijn huisje komen. Voorzichtig kwam zijn lijfje tevoorschijn. De slak was zelfverzekerd genoeg geworden om op pad te gaan. Hij kroop helemaal uit zijn huisje. En met zijn mooie zwarte lijfje kroop hij over het muurtje. De kinderen hielden hun adem in toen hij besloot naar beneden te kruipen. Hij werd flink aangemoedigd.  Maar het ging goed! Hij kroop vrolijk verder. De kinderen beseften dat het zomaar kon dat de slak ineens in de tuin zou lopen en dat ze hem kwijt waren.
Ik kon ze geruststellen met de gedachte dat de slak misschien wel weer terug zou komen, om de kinderen op te zoeken…

Blog 41 – Sponsbootjes – 10 juni

Sponsbootjes

Het is zulk mooi zomerweer, dat we de laatste weken veel met bakken water spelen. Vandaag maken we bootjes van sponzen en rietjes. En natuurlijk gaan we even uitproberen of ze echt kunnen varen…

Eerst knip ik uit een stukje karton een ‘zeil’. Je kunt een ruit, vierkant, rondje, of een andere vorm kiezen. Daarna hebben de kinderen het ‘zeil’ versierd met krijt.
Als het klaar is dan maak je aan de onderkant en bovenkant een gaatje erin met de perforator. In een schuursponsje maak je een gaatje met een breinaald, of een taartenprikker, of zoiets 😉
Je steekt een rietjes door het zeil, en vervolgens in het sponsje. Klaar is de boot!
Je kunt de spons ook nog echt in een vorm van een boot knippen, maar dat hebben we deze keer niet gedaan.. Goeie reden om het nog een keer te doen 😉

En daarna de test!! De bootjes bleven drijven. En ze kabbelden vrolijk in de bakken rond. Toch had een van de kinderen een ander idee. Het schoolbord schoonmaken met de spons! Het rietje werd uit het sponsje getrokken en in het water gegooid. Het zeil zonk naar de bodem van de bak. Weg is de boot! En het schoolbord? Die werd heel goed schoongemaakt. 🙂

Nodig:

Karton
Krijtjes
Schaar
Spons
Naald
Rietje
Bak met water

Blog 40 – Sponstorens – 5 juni

Sponstorens

Het was een mooie zomerdag vandaag. Een prima gelegenheid om lekker buiten te spelen, en een leuk activiteit te doen.
Al enige tijd geleden had ik een kast in de keuken gevuld met drie dozijn schuursponsjes.
We brachten ze allemaal naar buiten, en het spelen kon beginnen! We hebben er torens en treinen mee gebouwd. De sponsjes wiebelen soms en dat maakt het tot een leuk spelletje. De kinderen laten hun fantasie de vrije loop en sorteren de sponsjes op kleur. Er wordt een mega trein gemaakt. De sponsjes mogen ook van de glijbaan, en het schoolbord krijgt een poetsbeurt.

Later, als we de waterbakken ook neergezet hebben mogen de sponsjes zwemmen 🙂

 

Blog 39 – Natuurschilderij – 4 juni

Natuurschilderij

Vandaag is het een mooie zomerdag en de kinderen willen erg graag naar buiten. We gaan vroeg op pad, want nu is het nog niet zo warm buiten.
We nemen een krant mee, want daar kunnen we straks een spelletje mee doen.
Het is even zoeken naar een goed plekje in verband met verkeer, water en hondenpoep. Uiteindelijk strijken we neer in het burgermeester Visserpark. Een mooi grasveld omringd door een voetpad en planten.

We leggen de krant op het gras en dan vertel ik wat de bedoeling is. We gaan natuurlijke materialen verzamelen; bladeren, takjes, gras, bloemetjes en steentjes. De kinderen vinden het een leuk spel en ze gaan op zoek. Als ze een plekje hebben gevonden met gemaaid gras lijkt het wel een estafetteloop. De kinderen rennen heen en weer met plukken gras en leggen het op de krant. Er ontstaat een bijzonder kunstwerk. Ook een beetje grind van het voetpad en een paar madeliefjes worden toegevoegd.

Als het kunstwerk af is gaan we even zitten en eten en drinken we wat. Daarna bekijken we nog een keer wat we gemaakt hebben en dan is het tijd om verder te gaan. De kranten gaan weer mee, wie weet kunnen we ze nog voor een ander spelletje gebruiken..

’s Middags spelen we in de tuin met bakken water, afwasborstels, gieters en een dozijn sponzen. Wat een pret, wat een lol!

Blog 27 – 26 augustus 2014 – Sensory play met schelpen

Sensory play, wat is dat eigenlijk?

Het betekend eigenlijk niets meer dan spelen op een manier waarbij je zintuigen geprikkeld worden.
Door te voelen, te kijken, te luisteren en te proeven leert een kind hoe de wereld in elkaar zit. Vandaag hebben we schelpen ontdekt! We hebben ze in een bak met water gestopt zodat het zand eraf kan spoelen en daarna op een doek te drogen gelegd. Het was de eerste keer dat we schelpen hebben bestudeerd en dat viel in de smaak. We hadden maar 1 lange schelp en laat nou juist deze schelp het leukste te zijn. Hij werd gebruikt als lepel om andere schelpen mee het water uit te vissen. Het water zelf was niet nieuw, maar ook dat blijft leuk om te ontdekken. Er werd flink gespetterd en geplonsd.

Ik vind de kleuren van schelpen fascinerend en ging daarom ook maar het internet op om uit te zoeken hoe ze aan hun kleuren komen. Ze hebben een soort van jaarringen, net als bomen, daaraan kan je zien hoe oud ze zijn. Sommige strepen zitten dichter op elkaar dan andere, dit komt omdat ze in de zomer sneller groeien dan in de winter. De kleur is erfelijk bepaald en kan nadat het organisme de schelp heeft verlaten nog donkerder of juist lichter uitslaan.

Dit activiteit viel erg in de smaak en ik ben dan ook alweer druk aan het bedenken wat voor leuke dingen we nog meer met schelpen en sensory play gaan doen..
We zijn ook nog even lekker naar buiten geweest, naar een speeltuin in de buurt. Fijn van de glijbaan, en rennen achter een vogel die natuurlijk weg vloog 😉