6’tien kleine rubbereendjes’

Ja, we hebben er geen 10, zoals in het prentenboek, maar 16 😉
Het boek is door Eric Carle geschreven, en zoals we gewend zijn van hem, gevuld met mooie prenten en een leuk verhaal.

Al bij de eerste zin die ik voorlees zitten de kinderen op het puntje van de stoel. Tjoekerdetjoekertjoekerdetjoekerdetjeoek doet de machine…
Een voor een rollen de eendjes eruit. We zien hoe de eendjes worden geschilderd, en ingepakt worden. Hoe ze meegaan met het schip en hoe het dan mis gaat. Gelukkig vind het 10e eendje een moedereend met kleine eendjes. De laatste pagina is een egale kleur. Ik vraag welke kleur het is. Een kind zegt; stralen van de maan. En inderdaad, dat is best goed bedacht! Op de vorige bladzijde stond de maan. En deze bladzijde is geel. Cool he, dat ze zo een verband leggen tussen kleur, effect en de maan.

Na het verhaal zingen we het liedje ‘alle eendjes zwemmen in het water’. Die past er goed bij!

Dan maken we buiten een groene en een blauwe zee. De eendjes mogen gaan zwemmen al hebben sommige eendjes het wel zwaar 😉 Een kind vind het heel leuk om met een beker een eendje en water te scheppen om vervolgens de beker leeg te gieten op de grond en zo valt het eendje er ook uit. Een ander kind verdeelt de eendjes netjes over de twee zeeen. Een paar eendjes zitten met hun snaveltje in het water. Ze eten kroos en drinken water zegt hij. Maar een paar eendjes die willen niet eten, en dat frustreert, want ze moeten eten van hem. Ik stel voor dat deze eendjes niet willen eten omdat ze al klaar zijn met eten. En dat is een goed idee vindt hij, en hij gaat verder met het verzorgen van de eendjes.
Een ander kind pakt de eendjes stuk voor stuk uit het water en droogt ze netjes af met een doek. Vervolgens worden ze netjes en precies in het midden van de blokjes gezet die op de theedoek staan.

Bijzonder hé, hoe elk kind zo uniek is en dat zie je ook zo terug in het spel wat ze spelen.