Vanmorgen lazen we dat Dikkie Dik een pissebed wilde pakken, maar dat die snel onder een steen kroop.
De kinderen genoten wel van het verhaal, en hun ogen begonnen te glinsteren toen ik voorstelde om zelf op te zoek ging naar deze beestjes met “wriemelpootjes”.
Het was nog wel een zoektocht om ze te vinden, ze houden van een koele iets vochtige plek. Maar het is nu al een tijd erg droog en warm.
De kinderen waren fanatiek in het kijken, onder stenen, bloempotten, houtblokken e.d. En uiteindelijk hebben we er 1 gevonden! De kinderen waren helemaal in de wolken met de vangst. We deden hem voorzichtig in een bloempot zodat we hem goed kunnen bekijken.
We zagen zijn vele pootjes en zijn voelsprieten. De kinderen waren erg onder de indruk. Zo leerde ze ook het woord ‘pissebed’ erbij. Als kinderen nieuwe woorden leren en uitspreken is dat erg bijzonder. Omdat ze het nu gelijk kunnen koppelen aan het diertje wat ze echt hebben bestudeerd kunnen ze het makkelijker onthouden.
Nadat we hem nog een tijd hadden bestudeerd hebben we hem weer vrij gelaten in de tuin. Nu kan hij weer lekker verder leven. Hij ging direct op zoek naar een beschut plekje 😉
Dikkie Dik – Waarom wil hij eigenlijk vogeltjes vangen?
Deze vraag werd mij gesteld naar aanleiding van het verhaal dat Dikkie Dik het vogeltje die in het kooitje zit, wil pakken.
Hij maakt dan per ongeluk het deurtje open zodat het vogeltje weg kan vliegen, en hij blijft aan het kooitje hangen.
Leuk dat kinderen dan zulke vragen stellen. Ik vroeg hen (we waren net fruit aan het eten), of een kat ook van aardbeien of meloen houd.
Neeeeee! Was hun reactie.
Maar wat eet een kat dan wel?
Daar moesten ze even over nadenken. “Brokjes!!” klonk het toen. En inderdaad, katten krijgen vaak brokjes te eten, maar wat zit daar dan in?
Ik vertelde dat er vlees in de brokjes zit. En dat katten roofdieren zijn, en van nature jagen op beestjes om op te eten, zoals Dikkie Dik op het vogeltje jaagde.
Daarna speelde ik het na. Dikkie Dik (we hebben ook een echte Dikkie Dik (knuffel) in huis, ging een muis vangen.
De kinderen vonden het prachtig om te zien hoe Dikkie Dik op het muisje afsloop, en hem te pakken kreeg. Ze hielden hun adem in…
En toen het muisje gevangen was, schaterde ze het uit van de lach, en opluchting… Best spannend was het hoor! 😉
Dikkie Dik heeft uiteindelijk best veel muisjes gevangen!
Puzzelen op het raam
Daarna pakten we de Dikkie Dik foam puzzel erbij. Dit zijn puzzels van 2 stukjes die blijven kleven op gladde oppervlakten als ze nat zijn.
Wij gebruiken ze voor op het raam. We maakten de puzzels even nat, en gingen aan de gang.
Mooi om de diversiteit weer te kunnen zien tussen de kinderen. Het ene kind bekijkt vooral de plaatjes, het andere kind probeert ze wel te puzzelen op de vensterbank maar plakt ze graag los op het raam. Telkens als er een puzzel klaar is, of op het raam is geplakt klinkt er luid “Waaauuuwww!” Trotse kinderen op hun eigen prestaties hihi
Een kind heeft meerdere puzzels op zijn kop opgehangen, kinderen van deze leeftijd lezen en bekijken platen ook gewoon op zijn kop. Voor hen maakt het niet uit, ze kunnen het op beide manieren prima zien. Hij vond het wel heel grappig dat Dikkie Dik ondersteboven kan lopen. 😉
De puzzels zijn erg in trek, we pakken ze er regelmatig weer bij. Voor de kinderen die nog niet zo bekend zijn met puzzelen, of net op de overgang zitten van noppenpuzzels naar legpuzzels is dit een hele leuke speelse manier. Omdat ze van foam zijn gemaakt, kunnen ze ook goed tegen een stootje.
Wie kent hem niet, die oranje kater?
De gastkinderen kennen hem ook, en vinden hem erg leuk. Daarom besteden we er de komende tijd extra aandacht aan.
Om dit in de kamer te laten zien maken we met alle kinderen een hele grote Dikkie Dik!
We verzamelen allerlei materialen die ze kunnen knippen en opplakken. Zo hebbben we oranje stof met witte sterretjes. Vouwblaadjes, stroken papier, oranje garen, en een blok papier met allerlei patronen waar ook veel oranje op voorkomt.
Ik teken eerst Dikkie Dik op 4 vellen aan elkaar geplakte A3 vellen. De kinderen zijn erg onder de indruk, want “het is écht Dikkie Dik!” Ik vertel hen maar dat ik hiervoor ook veel heb moeten oefenen (echt hoor!). De kinderen gaan enthousiast aan het knippen en scheuren. Bijzonder om weer te zien hoe alle kinderen op hun eigen manier te werk gaan. Het jongste kind vind knippen nog iets te uitdagend en verzint zelf een oplossing: scheuren werkt ook!
Een ander kind verzamelt van elk soort materiaal een paar stukjes. Een ander kind knipt gewoon een heel vel oranje papier in stukken, hier zie je dat het echt om de oefening van het knippen zelf gaat. Door dit soort activiteiten aan te bieden krijgen kinderen de mogelijkheid om knippen te leren.
Als ze een hele hoop stukjes hebben verzameld kwasten ze de witte kater helemaal onder de lijm. Een kind merkt op: heej, nu is hij nat! Hij oefent met het verwoorden van wat hij ziet, oorzaak en gevolg. Mooi!
Daarna mag hij helemaal vol geplakt worden. Twee kinderen geven de kat wenkbrauwen. Een van hen geeft hem daarna extra luxe wenkbrauwen, namelijk doorlopende-wenkbrauwen. Het andere kind plakt er nog twee strookjes boven de wenkbrauw en het oog. Maar dan zien ze dat hij nu wel erg boos kijkt. Uiteindelijk heeft Dikkie Dik helemaal geen wenkbrauwen meer. Dat vinden ze het mooiste. Met dit proces door te doen leren ze veel en wat voor invloed ze zelf hebben op het resultaat.
In de blauwkleurige stukjes die je ziet, zitten ook hele kleine vleugjes oranje verstopt, dus ook deze stukjes hoorden erbij om opgeplakt te worden. “Het zijn een soort stukjes kleren voor Dikkie Dik” was de toelichting.
Dikkie Dik krijgt een paar stukjes op zijn neus geplakt. Hij kijkt wel verbaasd van: wat is dit nou?! Maar de kinderen laten het zo. Dikkie Dik, je zal er mee moeten leren leven…
Als ze uitgeplakt zijn hangen we hem op aan de muur. Tijdens het middagtussendoortje bekijken we hem nog eens goed. De kinderen bedenken spontaan een verhaal over hoe het komt dat Dikkie Dik er zo uitziet.
Dikkie Dik zag een mand staan met allemaal stukjes erin. Hij dacht ‘Hej, dat ziet er mooi uit! Hier ga ik lekker in liggen’. En Dikkie Dik gaat lekker in het mandje liggen. Na zijn heerlijke dutje staat hij op, en rekt zich uit. Maar dan kijkt hij eens goed naar zichzelf. Wat is dat nou? Wat heeft heb ik nou allemaal aan mijn vacht zitten? De stukjes papier blijven plakken! ‘Plak, plak, plak, plak’ Hej, Dikkie Dik, ben je jarig? Je ziet er zo feestelijk uit!
Gaaf dat ze dit zo samen verzinnen. Ik geniet daar wel van, glunderende gezichtjes over het verhaal dat ze bedenken. Ze zien het allemaal levendig voor zich. Heerlijk!
De kinderen hebben erg genoten van het begin tot het eind van dit project, en dit was nog maar het begin. Morgen wordt het vast weer gezellig met Dikkie Dik in ons midden <3
