Verven en kinderen.
De allereerste keer dat ze kennis met elkaar maken is altijd een bijzonder moment.
Eerst wordt er verwonderd gekeken naar de hoopjes verschillende kleuren op het papier.
Voorzichtig voelt het kind met 1 vinger aan de verf. Vaak zitten per ongeluk dan ook andere vingers onder de verf.
Verwonderd kijkt het kindje naar zijn/haar hand. “Huh? Wat zit er nou aan mijn hand?”
En heel langzaam ontdekken ze dat ze de verf kunnen stempelen met hun vingers, als ze hun hand op het papier duwen. Ook ontdekken ze de veegtechniek. Zo ontstaat er ineens een soort regenboog, waarbij alle kleuren door elkaar heen mengen.
Het ene kindje heeft een langere concentratieboog dan een ander kindje, hoe jong ze ook zijn, ze kunnen er lang gefascineerd van zijn!
En het is ook mooi om te zien hoe het kind opgaat in wat er gebeurd met de verf en zijn/haar handen.
Bij zo’n eerste kennismaking houd ik mij zoveel mogelijk op de achtergrond; zoveel als mogelijk laat ik het kindje opgaan in het activiteit, behalve als het ineens bedenkt de verf aan zichzelf te smeren 😉