Categorie archieven: Blog activiteiten 2018

25 – Sint en piet!

Sint en piet zijn al terug naar Spanje, maar het was té leuk om er niet even een bericht over te schrijven.
We hielden ons afgelopen week bezig met onder andere pietengym en speculaaspoppen bakken. Ook had een piet een zak vol pakjes gebracht toen wij ons middagdutje deden…

 

photo_2018-12-11_22-26-35

Pietengym
Sinterklaas had een probleem… De vrachtwagen vol pakjes kwam bijna aan bij het pakhuis maar kon niet dichtbij genoeg komen. De weg was afgesloten! wij pieten hielpen de Sint graag door alle pakjes uit de vrachtwagen te halen en naar het pakhuis te sjouwen. Het waren heel veel pakjes. Gelukkig waren we erg gemotiveerd om ze in het pakhuis te brengen.

Speculaaspoppen
Na kruidnoten en pepernoten de afgelopen jaren bakken we dit keer speculaas. In houten koekplanken. We hebben een pop en een molen. Eerst maken we het deeg. De kinderen staan te popelen om ingrediënten toe te voegen, te roeren en te kneden. Zo maken we samen een mooi deeg.
Na ruim een uur rusten kunnen we verder met het proces. We strooien bloem in de koekplanken en daarna kunnen we de vorm vullen met deeg. Als het deeg overal zit rollen ze het met de deegroller glad. De truc is om de pop of molen daarna uit de vorm te krijgen en op de bakplaat te leggen. De kinderen kijken geboeid toe, en wat een feest als het gelukt is! Daarna nog even bestrijken met een beetje melk en dan kan het de oven in.
De koeken waren heerlijk! Alle kinderen namen hun molen of pop mee naar huis, zo kunnen ook de ouders ervan genieten 🙂

Speculaaspoppen en molens
Speculaaspoppen en molens

Recept
Hulpmiddelen:
Koekplank (bestrooien met bloem)
Bakpapier
Rooster om de koeken te laten afkoelen

Ingrediënten:
600 gram bloem
250 gram boter
2 eieren
300 gram bruine suiker
1/2 theelepel zout
10 gram bakpoeder
10 gram speculaaskruiden

Werkwijze:
Boter, suiker, zout, eieren in een kom mengen. Meel, kruiden en bakpoeder mengen. Daarna samenvoegen en tot een deeg kneden.
Minimaal 1 uur in de koelkast laten rusten.
Deeg op de vorm leggen, en met beide handpalmen in de uitgesneden vorm drukken. Zodra de vorm goed gevuld is, het overtollige deeg met de deegroller verwijderen.
De vorm omdraaien de het deeg voorzichtig op de bakplaat laten zakken.
Het deeg met melk bestrijken en daarna in 12-14 minuten op 200 graden afbakken in de oven.
Daarna laten afkoelen op een rooster.
Eet smakelijk!

24 – Vos gaat verhuizen

Vos gaat verhuizen!

Verhuizen is best ingrijpend voor kinderen. In hun jonge leven kunnen ze amper bevatten wat dit allemaal precies inhoud. Het is ook niet makkelijk omdat verhuizen niet in 1 dag klaar is. Vaak moet in het nieuwe huis nog geklust worden voor de daadwerkelijke verhuizing. Om het wat overzichtelijker te maken voor het jonge kind lezen we vaak het boekje over Bobbi die gaat verhuizen. Door allerlei vragen te stellen over de plaatjes kan het kind meer verbanden liggen en meer begrijpen over dit onderwerp.

Vandaag hebben we actief een spel gespeeld over verhuizen. Door het te spelen ervaren de kinderen met al hun zintuigen wat verhuizen is.
Zo ging het spel:

Vos woont in een huis...
Vos woont in een huis…

Vos woont in een huis. Hij heeft een kast, een bed, stoelen en nog veel meer spullen. Maar Vos heeft een probleem! Er komt een andere vos bij hem wonen en nu is het huis veeel te klein.
We gingen samen met Vos opzoek naar een groter huis. Na een uitgebreide zoektocht kwamen we bij een groot huis aan.
Hé wat staat er eigenlijk op dat bord in de tuin? ‘Huis te koop’
Vos wilde het huis wel kopen! Hier zou hij heel fijn in kunnen wonen.

We keken binnen in het huis en zagen blauwe muren! Nee, dat wilde Vos echt niet. We gingen aan de slag om het huis te verven. We gebruikten allerlei kleuren. Wit, goud, zilver, rood, enz..
De kinderen verfden gedreven de binnenkant én de buitenkant. Ook het plafond pakten ze mee. Ook werd er een badkamer aangelegd. Wat een hoop werk!
Het was fijn dat we met zoveel mensen waren om Vos te helpen want dan gaat het klussen sneller.

Nieuwe huis verven
Nieuwe huis verven

Toen alles strak in de lak zat, bekeek Vos het huis van top tot teen. Hij vond het prachtig. Alleen moest hij zo niesen de hele tijd. Het huis was érg stoffig van al dat klussen. Zo kunnen we niet verhuizen, zei hij. Dus we gingen aan de gang om het hele huis te poetsen. Ook nu weer, en van binnen en van buiten. Er werd ook flink geboord en gezaagd, en we maakten een nieuwe badkamer!

Nieuwe huis poetsen

Vos liep door het schone huis. Hij bedacht dat de vloer wel erg saai was zo en vroeg of we misschien vloerbedekking wilde leggen. Nou dat laten we ons geen tweede keer zeggen en we gingen vol overgave aan de slag. We legden ook tegels en laminaat. En de kinderen wilden ook graag de muren behangen. Eerst smeren ze het behang flink in met lijm en dan wordt het opgeplakt. De buitenmuren werden ook behangen. En zeg nou zelf, dit maakt het huis toch wel een stuk vrolijker!
Een kind legde ook de trap aan. Dit was een bijzondere trap; je gaat omhoog, omlaag, omhoog, omlaag en weer omhoog. En dan ben je boven! Dit alles in glooiende lijnen.

Vos was erg tevreden met het resultaat. Nu was het tijd om naar het oude huis terug te gaan.
Wat een hoop spullen heeft hij! We stopten alles in dozen. De dozen plakten we goed dicht, en we schreven op de doos wat er in zit. Uiteindelijk stond heel het huis vol met dozen.
Toen was het tijd om de verhuiswagen te bellen. De grote vrachtwagen kwam aangereden en samen sjouwden we alle dozen in de vrachtwagen. Sommige dozen moesten we heel voorzichtig tillen want daar zaten breekbare spullen in. Het paste maar net in de vrachtwagen… Snel de klep dicht.

De verhuizer wilde al wegrijden maar we waren nog iets heel belangrijks vergeten! We keken samen met Vos in alle kamers of we wel alles hadden meegenomen en niks waren vergeten. Gelukkig! Alles was mee.

Zijn alle kamers leeg?
Zijn alle kamers leeg?

Nu was het tijd om afscheid te nemen van dit huis. ‘Daaag lief huis! Het was heel fijn hier maar nu gaan we in een ander huis wonen. Tot ziens!’ Samen met Vos deden we deur op slot en zwaaiden nog een keer naar het oude huis.
We reden naar het nieuwe huis, en haalde alle dozen uit de vrachtauto. Wat een werk! Nadat we alles hadden uitgepakt en hadden neergezet was het tijd om samen te eten. Een van de kinderen had komkommersoep gemaakt. Hhhhmmmm lekker! We waren ook erg gelukkig dat we al onze spulletjes weer hadden gevonden. De doos met speelgoed en heel veel boekendozen, en alle andere spulletjes.

Vos was heel blij met alle hulp. Hij gaf ons allemaal een dikke knuffel.

Vos bij zijn nieuwe huis
Vos bij zijn nieuwe huis

In dit hele spel waren de kinderen erg betrokken. Ze kwamen met vele ideeën. Ze vertelden bijvoorbeeld veel over alles wat ze deden; welke kleuren ze verfden, wat ze in en uit de dozen haalden. Zo was het een heel gezellig intensief avontuur 🙂

23 – Muziekles ‘herfst’

Vandaag gaf ik de kinderen een muziekles over onder andere de herfst.
We kunnen de herfst heel erg ‘live’ volgen door naar de boom buiten in onze tuin te kijken. De bladeren zijn helemaal geel geworden, een prachtig gezicht zeker als de zon er op schijnt.
De bladeren zijn er ook voor een groot deel al afgevallen en liggen als een zonnige deken in de tuin.

photo_2018-11-13_08-14-44
Herfst!

 

We beginnen de muziekles altijd met twee vaste onderdelen. Eerst doen we het spelletje ‘doe je ogen dicht’. Terwijl de kinderen hun ogen dichtdoen met hun handen verstop ik Rikki snel. Daarna mogen ze zoeken. Het is mooi om te zien hoe de kinderen steeds meer hun ogen dicht te durven doen. Ze vinden het best spannend en gluren soms tussen hun vingers door 😉
Daarna heet Rikki alle kinderen welkom en mogen ze hem om de beurt een handje geven.

We zongen en dansten over mama en baby vos, die samen in het bos lopen. Ze tillen hun poot omhoog en zetten hem weer op de grond. En leuk spelletje waarbij de kinderen gelijk hun evenwicht oefenen.

photo_2018-11-20_15-00-24 (5)
Mama vos en baby vos
Bladeren dwarrelen
Bladeren dwarrelen

Ook waren we bomen in de herfst die heen en weer waaien, en ombuigen en omvallen door de harde wind; BOEM! Het laten dwarrelen van de blaadjes, bij een ander herfstliedje geeft een mooi effect. We laten de blaadjes op verschillende manieren naar beneden dwarrelen; de ene keer houden we onze armen laag en gooien we ze omhoog, en de andere keer houden we onze armen hoog omhoog in de lucht en laten ze zo dwarrelen.

We laten het ook heel hard regenen. Om de beurt kiezen de kinderen iets wat heel nat regent;  zo ook de wiebelkussens, de kralenplanken en de bank.
Een ander liedje over de regen gaat over de waterval. We zingen en doen de bewegingen eerst bij onszelf. Daarna doen we de bewegingen bij elkaar. Vooral het laatste stukje; we staan in de waterval ‘PPSSSSSJJJJJ’ is favoriet. Dan bewegen ze beide handen vanaf het hoofd helemaal naar beneden, alsof we helemaal doorweekt zijn.

 

Regen op de kralenplank
Regen op de kralenplank
Regen op de wiebelkussens
Regen op de wiebelkussens

Een ander liedje gaat over autorijden en het zebrapad. Als je bij een zebra pad komt met je auto moet je natuurlijk wel stoppen! Leuk is dat de kinderen zelf bedenken dat er ook daadwerkelijk mensen over heen lopen. Ze lopen met hun vingers over het zebrapad. Als ze allemaal over zijn, racen we supersnel weer verder. Onderweg maken we bochten en rijden we ook stukken rechtdoor.

Het zebrapad
Het zebrapad

We zijn ook een olifant die heel hard stampt en zwaait met zijn slurf. Wat een groot dier!
Daarna zijn we piepkleine muisjes die zich verstopt hebben in hun huisjes. Daarna kruipen we vrolijk piepend uit ons huisje.

De kinderen genieten ook van het boodschappenlied. Ze kiezen allemaal iets uit de mand. Daar maken we bij het andere liedje lekker eten van. We roeren flink in ons pannetje en daarna is het smullen. hhhmmmmm lekker!

Boodschappen doen
Boodschappen doen
Hhmmmm, lekker eten
Hhmmmm, lekker eten

 

Als ontspannen afsluiter luisteren we liggend naar een wiegeliedje. Ondertussen blaas ik mooie bellen. Sommige kinderen vinden ze zo mooi, dat ze willen pakken…
Zo komen de kinderen weer tot rust.
Nadat de bellen allemaal zijn geknapt nemen ze afscheid van Rikki, met een hele dikke knuffel. Zo lief om te zien!

Wiegeliedje met bellen
Wiegeliedje met bellen

 

Even knuffelen met Rikki
Even knuffelen met Rikki

Vrijwel dagelijks zingen en dansen we een paar van dit soort liedjes, tussen de andere activiteiten door. Het is dan ook leuk om te zien dat de kinderen (ze zijn 0-4 jaar), sommige liedjes gedeeltelijk of helemaal mee kunnen zingen, of precies weten welke bewegingen erbij horen.

Na de muziekles hadden de kinderen wel in om te eten. Met rode wangetjes genoten ze van boterham. Er werd flink gegaapt tussendoor 😉 Ze waren ook zo betrokken en actief bezig! Heerlijk!

22 – Kinderen observeren

Kinderen observeren

Het observeren van kinderen is iets wat ik graag doe, en dit zijn ook echte genietmomentjes, elke dag weer.
Zoals onder andere:

De baby die zijn handjes ontdekt en daar gefocust naar kan kijken.
De baby die gericht op haar doel afkruipt en blij het doel gaat onderzoeken met handen, ogen en mond. Alle zintuigen worden erbij betrokken.
De baby die zijn eerste zwaaibewegingen maakt bij het uitzwaaimoment.
De baby die geniet van de spelletjes met mij en de andere kinderen.
De baby die leert hoe ze hapjes kan eten.

De dreumes die blijft oefenen, oefenen en oefenen met blokjes op elkaar zetten.
De dreumes die geniet van de interactie en allerlei verhalen vertelt in voor ons soms nog onbegrijpelijke taal.
De dreumes die voor het eerst ontdekt hoe het water uit een gieter loopt.
De dreumes die ongeremd alles uitprobeert en onderzoekt wat ze tegen komt op haar ontdekkingsreis.
De dreumes die in de gaten heeft dat hij zelf een uniek mens is, en dat hij het woord “nee” kan gebruiken.

De peuter die ineens, als bij een vingerknip, zijn woordenschat enorm uitbreid.
De peuter die geniet van het zelfredzaam worden en trots is als ze haar eigen jas en laarzen aan en uit doet.
De peuter die heel geconcentreerd zand in een emmer doet, de tuin doorloopt met de emmer en hem daarna leegt en de emmer weer opnieuw gaat vullen in de zandbak.
De peuter die ontdekt dat samen spelen heel gezellig kan zijn.
De peuter die hoort en vertelt dat er een ander kindje wakker is.

Als kinderen zich veilig voelen, kunnen ze ontspannen en doen wat ze graag willen doen: de wereld ontdekken! Dat doen ze niet bewust, nee ze “zijn” gewoon en “doen” gewoon.
Wanneer ze in het spel opgaan en betrokken spelen is dit heel fijn voor het kind. Op deze momenten ontwikkelen en leren ze het meeste.

Gedurende de dag observeer ik de kinderen, en met het speelaanbod en activiteiten probeer ik aan te sluiten bij waar de kinderen zijn in hun ontwikkeling.
Elk kind heeft zijn/haar eigen boekje waarin ik de belevenissen van hem/haar in opschrijf. Maar twee keer per jaar vul ik een observatieformulier in om zo een compleet overzicht te krijgen van waar een kind staat. Het gaat hierbij vooral om het welbevinden en betrokkenheid. Want dat zijn de eerste vereisten voor een kind om te kunnen spelen en zo te ontwikkelen.
Het observatieformulier krijgen de kinderen mee naar huis, en zo kunnen de ouders ook lezen hoe het hier gaat. Ze kunnen ook een berichtje terug sturen.
Ik ben erg enthousiast over deze manier van het extra observeren van de kinderen (ik gebruik Ziko-vo). Het geeft een compleet beeld, en het is ook handig voor bijvoorbeeld de overgang van hier naar school.
Dit wilde ik graag met jullie delen 🙂

21 – Ervaring verdiepingsdagen peuterdans bij Dingjan

Afgelopen maand heb ik een aantal verdiepingsdagen gevolgd bij Dingjan.
We leerden hoe we op zo’n manier steeds nieuwe dansverhalen kunnen bedenken zonder in herhaling te vallen.
Het is best bijzonder om met 1 willekeurig woord te beginnen, (daar maken we een woordweb van), en dat het eindresultaat een verhaal is geworden.
Een dansverhaal bestaat uit fragmenten die elk met andere instrumentale muziek en bewegingen uiteindelijk 1 geheel wordt.
Er zit structuur in de lesopbouw en ook is er ruimte voor de fantasie en creativiteit van de kinderen. Samen beleven we zo een avontuur.

Op de derde verdiepingsdag heb ik een deel van de les gegeven aan een groep kinderen van een kinderdagverblijf. Een eerste keer lesgeven aan een onbekende groep kinderen, is natuurlijk altijd even wennen, maar het was erg mooi om te zien hoe betrokken de kinderen waren, hoe sommige kinderen helemaal in het verhaal zaten en hoe sommige kinderen hun eigen fantasie de vrije loop lieten. En ook het liedje wat we aan het eind, bij de cooling-down zongen pikten ze gelijk op. Samen zingen met ukelele begeleiding is zo’n feestje 🙂
Het verhaal ging over Koekoek die in de klok woont, maar die op een dag een eindje gaat vliegen. Muis, die bij de Koekoek woont is haar kwijt, en samen met zijn muizenvriendjes gaan ze opzoek naar Koekoek. Zouden ze haar vinden….? Sommige van hen herkenden direct de koekoeksklok

Ik ga zeker met de kinderen hier aan de gang met peuterdans. Daar gaan ze wel van genieten 😀

 

 

20 – Dikkie Dik en de pissebedden…

Dikkie Dik en de pissebedden…

Vanmorgen lazen we dat Dikkie Dik een pissebed wilde pakken, maar dat die snel onder een steen kroop.
De kinderen genoten wel van het verhaal, en hun ogen begonnen te glinsteren toen ik voorstelde om zelf op te zoek ging naar deze beestjes met “wriemelpootjes”.
Het was nog wel een zoektocht om ze te vinden, ze houden van een koele iets vochtige plek. Maar het is nu al een tijd erg droog en warm.
De kinderen waren fanatiek in het kijken, onder stenen, bloempotten, houtblokken e.d. En uiteindelijk hebben we er 1 gevonden! De kinderen waren helemaal in de wolken met de vangst. We deden hem voorzichtig in een bloempot zodat we hem goed kunnen bekijken.
We zagen zijn vele pootjes en zijn voelsprieten. De kinderen waren erg onder de indruk. Zo leerde ze ook het woord ‘pissebed’ erbij. Als kinderen nieuwe woorden leren en uitspreken is dat erg bijzonder. Omdat ze het nu gelijk kunnen koppelen aan het diertje wat ze echt hebben bestudeerd kunnen ze het makkelijker onthouden.
Nadat we hem nog een tijd hadden bestudeerd hebben we hem weer vrij gelaten in de tuin. Nu kan hij weer lekker verder leven. Hij ging direct op zoek naar een beschut plekje 😉

Dikkie Dik en de pissebedden

 

19 – Een gezellig begin!

Een gezellig begin!

De eerste weken na onze vakantie zitten er alweer op. Wat was het leuk om alle kinderen weer terug te zien. En wat zijn ze gegroeid in de afgelopen weken! In lengte, maar ook bijvoorbeeld de woordenschat, grote motoriek, fijne motoriek, op sociaal gebied. Heel mooi om te zien!
We hebben heel gezellige weken gehad met allerlei diverse activiteiten.
Natuurlijk speelden we veel buiten. Er werden zandtaartjes en ijsjes gemaakt en flink geknuffeld met Teddy, die trouwens ook enorm gegroeid is. We bekeken de enige zonnebloem, die nu een mooie bloem aan het vormen is. De andere zijn helaas opgegeten door de slakken.. Aan de tomatenplant hangen nu grote tomaten met bij sommige al een rode kleur.
Binnen aan tafel speelden we met spelletjes, puzzels, mozaïek, klei, en muziekinstrumenten.

Samen hebben we de gerst uit de voeltafel gehaald en er wol in gedaan. Dat is lekker zacht! We hebben wol van een Nederlands bont schaap. Hierdoor hebben we hele witte, of grijze, zwarte, bruine wol. Een mooie mengelmoes! De kinderen maken kennis met het kaarden van wol. Dat is de wol op zo’n manier borstelen dat de haren dezelfde kant op gaan liggen. Hierdoor wordt de wol nog zachter, en kun je er ook mee vilten. Wol is erg leuk materiaal voor de zintuigen, en puur natuur!

We haalden ijsblokjes uit de vriezer. Hierin hadden de kinderen natuurschatten verstopt. De kinderen proberen de materialen uit de ijsblokjes te krijgen. In hun handen smelt het snel. Als de blokjes in de zon liggen schitteren ze helemaal. Echte kostbare schatten!
Een kind bedenkt dat de ijsblokjes ook wel in de theeketel kunnen. Hij inspireert hiermee nog twee anderen en samen stoppen ze alles in de ketel. Tenminste, alleen als het past. Ze ontdekken dat sommige blokjes te groot zijn. Zon ontstond er een heel spel met de ijsblokjes.

Guus is uit logeren gegaan. We zijn benieuwd naar de logeerpartij. In wat voor bedje sliep hij? En wat voor avonturen zou hij samen met het kind beleefd hebben? We horen het vast binnenkort 🙂

De kinderen genoten van de muziekles. Bij het welkomstliedje leren de kinderen hun eigen naam te zeggen, en mogen ze Rikki een hand geven of knuffelen. Rikki had het klokkenspel bij zich, en zo konden de kinderen ook daarop even oefenen. Natuurlijk precies alleen de noten die we zingen in het liedje 😉
Tijdens de muziekles zingen we liedjes met passende bewegingen zoals Jan Huigen in de ton. Als de ton dan in duigen valt en alle kinderen zich laten vallen op de grond hebben ze de grootste lol. Daarom herhalen we liedjes graag een aantal keer, en elke keer weer is het vallen zó leuk!
Een muziekspelletje waarbij we in de kamer springen, stampen, lopen, o.i.d., wordt erg leuk doordat we om de beurt een shaker vasthouden. Zodra we de shaker horen is het de bedoeling om zo stil te staan als een standbeeld… De kinderen liggen dubbel van de lach als een van hen om de haverklap hen laat stilstaan. Tegelijkertijd is dit spelletje een goede oefening voor het reactievermogen en de concentratie.
Zo doen we ongeveer 9 verschillende liedjes/spelletjes. Een van de kinderen gaf aan dat we ook echt de eierdans moeten doen. Dit is een instrumentaal liedje waarbij je hoort dat een kip steeds een ei legt. We zitten eerst op ons nest en als de muziek begint dan lopen we rond als een kip. We hurken dan goed zodat we een ei kunnen leggen, en daarna kijken we achterom; WAUW! wat een mooi ei 😉 De kinderen vinden dit écht zo leuk, en het is heel mooi om hun enthousiasme te zien.
Als afsluiter koos ik voor een rustig instrumentaal liedje waar we liggen op een kleedje, zachtjes heen en weer wiegen. Ondertussen loop ik langzaam langs en creer een mooie lucht van bellen, met bellenblaas. De kinderen vinden het zo prachtig. “het lijkt op de droomvlucht van de Efteling!!” wordt er gezegd. Sommige kinderen kunnen zich moeilijk beheersen met het blijven liggen, ze willen de bellen pakken. Ze zijn ook zo mooi!
Zo was het een gezellige muziekles, die zeker voor herhaling vatbaar is. Heerlijk!

18 – Dikkie Dik – Waarom wil hij eigenlijk vogeltjes vangen?

Dikkie Dik – Waarom wil hij eigenlijk vogeltjes vangen?

Deze vraag werd mij gesteld naar aanleiding van het verhaal dat Dikkie Dik het vogeltje die in het kooitje zit, wil pakken.
Hij maakt dan per ongeluk het deurtje open zodat het vogeltje weg kan vliegen, en hij blijft aan het kooitje hangen.

Leuk dat kinderen dan zulke vragen stellen. Ik vroeg hen (we waren net fruit aan het eten), of een kat ook van aardbeien of meloen houd.
Neeeeee! Was hun reactie.
Maar wat eet een kat dan wel?
Daar moesten ze even over nadenken. “Brokjes!!” klonk het toen. En inderdaad, katten krijgen vaak brokjes te eten, maar wat zit daar dan in?
Ik vertelde dat er vlees in de brokjes zit. En dat katten roofdieren zijn, en van nature jagen op beestjes om op te eten, zoals Dikkie Dik op het vogeltje jaagde.
Daarna speelde ik het na. Dikkie Dik (we hebben ook een echte Dikkie Dik (knuffel) in huis, ging een muis vangen.

Sluiperdesluiperdesluip….. Sssssstttttt….. (ren!) ennn, hebbes!! 

De kinderen vonden het prachtig om te zien hoe Dikkie Dik op het muisje afsloop, en hem te pakken kreeg. Ze hielden hun adem in…
En toen het muisje gevangen was, schaterde ze het uit van de lach, en opluchting… Best spannend was het hoor! 😉
Dikkie Dik heeft uiteindelijk best veel muisjes gevangen!

Puzzelen op het raam

Daarna pakten we de Dikkie Dik foam puzzel erbij. Dit zijn puzzels van 2 stukjes die blijven kleven op gladde oppervlakten als ze nat zijn.
Wij gebruiken ze voor op het raam. We maakten de puzzels even nat, en gingen aan de gang.
Mooi om de diversiteit weer te kunnen zien tussen de kinderen. Het ene kind bekijkt vooral de plaatjes, het andere kind probeert ze wel te puzzelen op de vensterbank maar plakt ze graag los op het raam. Telkens als er een puzzel klaar is, of op het raam is geplakt klinkt er luid “Waaauuuwww!” Trotse kinderen op hun eigen prestaties hihi
Een kind heeft meerdere puzzels op zijn kop opgehangen, kinderen van deze leeftijd lezen en bekijken platen ook gewoon op zijn kop. Voor hen maakt het niet uit, ze kunnen het op beide manieren prima zien. Hij vond het wel heel grappig dat Dikkie Dik ondersteboven kan lopen. 😉
De puzzels zijn erg in trek, we pakken ze er regelmatig weer bij. Voor de kinderen die nog niet zo bekend zijn met puzzelen, of net op de overgang zitten van noppenpuzzels naar legpuzzels is dit een hele leuke speelse manier. Omdat ze van foam zijn gemaakt, kunnen ze ook goed tegen een stootje.

17 – Oogsten!

Oogsten

De afgelopen tijd hebben we regelmatig de moestuin verzorgd met water geven en slakken weghalen. Deze diertjes lusten namelijk ook wel wat groenten…
Plantjes water geven vinden de kinderen erg leuk, en dat mogen ze dan ook altijd allemaal doen. Netjes om de beurt 🙂 Soms is dat nog moeilijk voor ze, om even te wachten.
Het is ook zo’n leuk activiteit!

En nu hebben we rijpe sperziebonen en peultjes gezien! De kinderen gaan ze oogsten. Ze moeten nog behoorlijk veel kracht zetten om ze los te trekken, maar o wat genieten ze. Ze zijn erg trots op de inhoud van het bakje. Bij het middagtussendoortje, dan eten we altijd veel groenten, gaan we ze opPEULzelen 😉 (Eerst koken natuurlijk.) Sommige kinderen vinden de peultjes heel lekker, andere kinderen juist niet. Maar ze proberen het wel allemaal. De sperziebonen vinden ze allemaal erg lekker.
Het is bijzonder om te bedenken dat dit uit die zaden gegroeid is die we destijds gezaaid hebben in de verticale kiemtuin. De kinderen herinneren zich dit nog wel.

Ook de tomaat heeft nu bloemen. Daaruit gaan tomaten groeien. Het is leuk om zo op verschillende tijdstippen te kunnen oogsten. De zonnebloemen zijn helaas erg in trek bij de slakken, hopelijk lukt het er een paar om uit te groeien tot een mooie bloem. En de frambozen? Nou die doet het goed! De kinderen houden hem ook goed in de gaten, en als ze een rijpe framboos spotten staan ze gelijk te watertanden. Even plukken, wassen, en smullen maar!

Een moestuin is leuk, maar om dit samen met de kinderen te verzorgen is helemaal leuk! Samen kijken, verwonderen, verzorgen, lief tegen praten, ruiken, en oogsten 🙂

16 – Dikkie Dik – Een teamproject

Dikkie Dik – Teamproject

Wie kent hem niet, die oranje kater?
De gastkinderen kennen hem ook, en vinden hem erg leuk. Daarom besteden we er de komende tijd extra aandacht aan.
Om dit in de kamer te laten zien maken we met alle kinderen een hele grote Dikkie Dik!
We verzamelen allerlei materialen die ze kunnen knippen en opplakken. Zo hebbben we oranje stof met witte sterretjes. Vouwblaadjes, stroken papier, oranje garen, en een blok papier met allerlei patronen waar ook veel oranje op voorkomt.

Ik teken eerst Dikkie Dik op 4 vellen aan elkaar geplakte A3 vellen. De kinderen zijn erg onder de indruk, want “het is écht Dikkie Dik!” Ik vertel hen maar dat ik hiervoor ook veel heb moeten oefenen (echt hoor!). De kinderen gaan enthousiast aan het knippen en scheuren. Bijzonder om weer te zien hoe alle kinderen op hun eigen manier te werk gaan. Het jongste kind vind knippen nog iets te uitdagend en verzint zelf een oplossing: scheuren werkt ook!
Een ander kind verzamelt van elk soort materiaal een paar stukjes. Een ander kind knipt gewoon een heel vel oranje papier in stukken, hier zie je dat het echt om de oefening van het knippen zelf gaat. Door dit soort activiteiten aan te bieden krijgen kinderen de mogelijkheid om knippen te leren.
Als ze een hele hoop stukjes hebben verzameld kwasten ze de witte kater helemaal onder de lijm. Een kind merkt op: heej, nu is hij nat! Hij oefent met het verwoorden van wat hij ziet, oorzaak en gevolg. Mooi!
Daarna mag hij helemaal vol geplakt worden. Twee kinderen geven de kat wenkbrauwen. Een van hen geeft hem daarna extra luxe wenkbrauwen, namelijk doorlopende-wenkbrauwen. Het andere kind plakt er nog twee strookjes boven de wenkbrauw en het oog. Maar dan zien ze dat hij nu wel erg boos kijkt. Uiteindelijk heeft Dikkie Dik helemaal geen wenkbrauwen meer. Dat vinden ze het mooiste. Met dit proces door te doen leren ze veel en wat voor invloed ze zelf hebben op het resultaat.
In de blauwkleurige stukjes die je ziet, zitten ook hele kleine vleugjes oranje verstopt, dus ook deze stukjes hoorden erbij om opgeplakt te worden. “Het zijn een soort stukjes kleren voor Dikkie Dik” was de toelichting.
Dikkie Dik krijgt een paar stukjes op zijn neus geplakt. Hij kijkt wel verbaasd van: wat is dit nou?! Maar de kinderen laten het zo. Dikkie Dik, je zal er mee moeten leren leven…

Als ze uitgeplakt zijn hangen we hem op aan de muur. Tijdens het middagtussendoortje bekijken we hem nog eens goed. De kinderen bedenken spontaan een verhaal over hoe het komt dat Dikkie Dik er zo uitziet.

Dikkie Dik zag een mand staan met allemaal stukjes erin. Hij dacht ‘Hej, dat ziet er mooi uit! Hier ga ik lekker in liggen’. En Dikkie Dik gaat lekker in het mandje liggen. Na zijn heerlijke dutje staat hij op, en rekt zich uit. Maar dan kijkt hij eens goed naar zichzelf. Wat is dat nou? Wat heeft heb ik nou allemaal aan mijn vacht zitten? De stukjes papier blijven plakken! ‘Plak, plak, plak, plak’
Hej, Dikkie Dik, ben je jarig? Je ziet er zo feestelijk uit!

Gaaf dat ze dit zo samen verzinnen. Ik geniet daar wel van, glunderende gezichtjes over het verhaal dat ze bedenken. Ze zien het allemaal levendig voor zich. Heerlijk!

De kinderen hebben erg genoten van het begin tot het eind van dit project, en dit was nog maar het begin. Morgen wordt het vast weer gezellig met Dikkie Dik in ons midden <3